Arch Linux Kurulumu

ÖN HAZIRLIK

  • Öncelikle konsol klavye düzenini değiştirmeliyiz. Mevcut klavye düzenlerini listeleyelim.
$    ls /usr/share/kbd/keymaps/**/*.map.gz
  • Türkçe Q klavye düzenini seçelim.
$    loadkeys trq
  • Mevcut saat dilimlerini listeleyelim.
$    timedatectl list-timezones

"Control+z" tuş kombinasyonu ile sanal konsola geri dönebilirsiniz.
  • Türkiye için saat dilimini yapılandıralım.
$    timedatectl set-timezone Europe/Istanbul
  • Ardından saat dilimimizin geçerli olup olmadığını kontol edelim.
$    timedatectl

Aldığımız çıktı "Time zone: Europe/Istanbul" satırını içermeli.

"Control+L" tuş kombinasyonu ile sanal konsol ekranınızı temizleyebilirsiniz.

İNTERNET BAĞLANTISI

  • Ağ arayüzünün açık olduğundan emin olalım.
$    ip link
  • Internet bağlantısının olup olmadığını kontrol edelim.

$    ip addr show

veya

$    ip a

  • Bağlantı "ping" değerlerini göstererek internetin varlığını tespit edelim.

$    ping -c 5 8.8.8.8

veya

$    ping -c 5 archlinux.org

"8.8.8.8" Google DNS sunucusudur.

"-c 5" Saniye başına gösterim miktarını belirlemektedir.


DİSK BÖLÜMLENDİRME

  • Hangi disklere sahip olduğumuzu incele.
$    fdisk -l
  • Listelenen diskler arasından hangi diske kurulum yapacağımızın kararının verdikten sonra diskin adı ile "fdisk" komutunu kullanarak diski bölümlerine ayırmaya başlayalım.
$    fdisk /dev/disk_adı

"disk_adı" diskimizin adı. Buraya üzerinde işlem yapmak istediğiniz diskin adını girin.
  • Bu aşamada "fdisk" ile seçili disk üzerinde işlem yapmaya başladık. İçeriğini ve sahip olduğumuz alanı incelemek adına "p" girelim.
Command (m for help): p
  • Diske yeni temiz bir bölüm düzeni oluşturmak adına "g" girelim. Böylece diskimiz üzerinde "GPT" türünde bölüm düzeni oluşturalım.
Command (m for help): g
  • İlk disk bölümünü oluşturmak için "n" girelim.
Command (m for help): n
  • Bölüm indeksini belirleyelim. İlk bölüm için varsayılan indeks değerini kullanmak adına boş bırakıp "Enter" tuşuna basalım.
Partition number (1-128, default 1):
  • İlk bölmeyi belirleyelim. Yine varsayılan değeri seçmek adına boş bırakıp "Enter" tuşuna basalım.
First sector (2048-XXX, default 2048):
  • Son bölmeyi belirleyelim. "+500M" girelim.
Last sector, +/-sectors or +/-size{K,M,G,T,P} {2048-XXX default XXX}: +500M
  • Bu oluşturduğumuz bölümün türünü belirlemek adına "t" girelim.
Command (m for help): t
  • Bölüm türünü "EFI system" seçmek adına "uefi" girelim.
Partition type or alias (type L to list all): uefi
  • Sonraki bölümü oluşturmak adına "n" girelim.
Command (m for help): n
  • İkinci bölüm indeksi için varsayılanı kullanmak adına boş bırakıp "Enter" tuşuna basalım.
Partition number (2-128, default 2):
  • İlk bölme için varsayılanı kullanmak adına boş bırakıp "Enter" tuşuna basalım.
First sector (1026048-XXX, default 1026048):
  • Son bölme için "+500M" girelim.
Last sector, +/-sectors or +/-size{K,M,G,T,P} {1026048-XXX default XXX}: +500M
  • "LVM" için yeni bir bölüm daha oluşturmak adına "n" girelim.
Command (m for help): n
  • Üçüncü bölüm indeksi için varsayılanı kullanmak adına boş bırakıp "Enter" tuşuna basalım.
Partition number (3-128, default 3):
  • İlk bölme için varsayılanı kullanmak adına boş bırakıp "Enter" tuşuna basalım.
First sector (2050048-XXX, default 2050048):
  • Son bölme için diskteki kalan tüm alanı tahsis etmek adına boş bırakıp "Enter" tuşuna basalım.
Last sector, +/-sectors or +/-size{K,M,G,T,P} {2050048-XXX default XXX}:
  • Şimdi üçüncü bölümümüz de oluşturuldu. Bu bölümün türünü belirlemek adına "t" girelim.
Command (m for help): t
  • Bölüm indeksini varsayılan değer olan "3" olarak bırakmak adına boş bırakıp "Enter" tuşuna basalım.
Partition number (1-3, default 3):
  • Bölüm türünü "Linux LVM" seçmek adına "lvm" girelim.
Partition type or alias (type L to list all): lvm
  • Oluşturduğumuz disk bölümlerini kontrol etmek için "p" girelim.
Command (m for help): p

Aldığımız çıktıda:
Birinci bölüm "EFI system" türü için "500MiB" büyüklüğünde olmalı.
İkinci bölüm "Linux filesystem" türü için "500MiB" büyüklüğünde olmalı.
Üçüncü bölüm "Linux LVM" türü için diskteki geriye kalan büyüklük olmalı.
  • Değişiklikleri diske yazıp işlemi tamamlamak adına "w" girelim.
Command (m for help): w
  • "fdisk -l" komutu ile listelenen disk içeriğiyle "p" ile önceden listelediğimiz disk içeriğinin örtüştüğünden ve bu sayede yaptığımız değişikliklerin başarıyla sonuçlandırıldığından emin olalım.
$    fdisk -l

BİÇİMLENDİRME VE ŞİFRELİ LVM

  • "EFI system" cinsi birinci disk bölümünü "FAT32" dosya sistemine biçimlendirelim.
$    mkfs.fat -F 32 /dev/efi_bölümü

"efi_bölümü" birinci disk bölümünün adı. Buraya üzerinde işlem yaptığınız diskin birinci bölümünün adını girin. 
Adını öğrenmek için "fdisk -l" komutundan faydalanabilirsiniz.

Her disk bölümü için diskinizin adına bağlı olarak bölümlerin adına "1, 2, 3, ..." şeklinde indeks sayıları atanacaktır. Örneğin "/dev/sda" adlı disk için birinci bölüme "/dev/sda1" veya NVMe türünde "/dev/nvme0n1" adlı SSD için "/dev/nvme0n1p1".
  • "Linux filesystem" cinsi ikinci disk bölümü üzerinde "Ext4" dosya sistemi oluşturalım.
$    mkfs.ext4 /dev/boot_bölümü

"boot_bölümü" ikinci disk bölümünün adı. Buraya üzerinde işlem yaptığınız diskin ikinci bölümünün adını girin.
  • Üçüncü disk bölümünü LVM için kullanacağız. Biçimlendirmeden önce şifrelemeyi kurmamız gerekiyor.
$    cryptsetup --type luks2 luksFormat /dev/lvm_bölümü

"lvm_bölümü" üçüncü disk bölümünün adı. Buraya üzerinde işlem yaptığınız diskin üçüncü bölümünün adını girin.
  • Emin olup olmadığımız sorulduğunda büyük harflerle "YES" girelim.
Are you sure? (Type 'yes' in capital letters): YES
  • Şimdi asla unutamayacağınız bir şifre girdiğinizden emin olun. Unuttuğunuz taktirde disk bölümünüzün şifresini çözümleyemez ve verilerinizi kurtaramazsınız!
Enter passphrase for /dev/lvm_bölümü: ***
  • Şifremizi doğrulamak adına tekrar girelim.
Verify passphrase: ***
  • İlk olarak şifrelediğimiz disk bölümü üzerinde işlem yapabilmek adına kilidini açmamız gerekiyor.
cryptsetup open --type luks2 /dev/lvm_bölümü cryptlvm
  • Şifremizi girelim ve kilidi açalım.
Enter passphrase for /dev/lvm_bölümü: ***
  • Artık disk bölümünün kilidi açıldığına göre LVM'i bu bölüme kurma işlemine başlayabiliriz. İlk önce fiziksel alan "physical volume (PV)" oluşturmamız gerekmekte.
$    pvcreate /dev/mapper/cryptlvm
  • "vg1" adında bir alan grubu "volume group (VG)" oluşturalım. İçeriğinde mantıksal alanları barındırır.
$    vgcreate vg1 /dev/mapper/cryptlvm
  • Şimdi alan grubumuzun içerisine kök için "root", ev için "home" ve swap için "swap" olmak üzere üç adet mantıksal alan "logical volume (LV)" ekleyeceğiz. Öncelikle swap için ilk mantıksal alanı oluşturalım.
$    lvcreate -L 32G vg1 -n swap

Swap için 32GiB büyüklüğünde alan tahsis ettik ve "-n" öneki ile mantıksal alanı isimlendirdik. Swap için tahsis edilen alanı bilgisayarınızdaki ram miktarından büyük yada eşit olacak şekilde düzenleyebilirsiniz.
  • Kök için ikinci mantıksal alanı oluşturalım.
$    lvcreate -L 50G vg1 -n root

Eğer alan sıkıntısı yaşıyorsanız kök için 30GiB büyüklüğünde bir alan tahsis etmek yeterli olacaktır.
  • Ev için üçüncü mantıksal alanı oluşturalım.
$    lvcreate -l 100%FREE vg1 -n home

Burada büyük "-L" harfi yerine küçük "-l" harfi kullandık. Ve "100%FREE" ile diskteki kalan tüm alanı tahsis etmesini istedik.
  • Şifreli disk bölümümüzün içerisinde oluşturduğumuz mantıksal alanlarımızı kontrol edelim.
$    lsblk
  • LVM yapılandırmasını tamamladık. Ama birlikte çalışabilmek için ilk önce aktifleştirmemiz gerekiyor.
$    modprobe dm_mod
  • Bir tane alan grubu oluşturmuş olsakta mevcut alan grupları için tarama gerçekleştirelim.
$    vgscan
  • Şimdi bulunan alan gruplarını aktif edelim.
$    vgchange -a y

Sadece tek bir alan grubunu aktifleştirmek istediğimiz zaman tarama yapmaya gerek kalmadan sonuna ek olarak alan grubumuzun adını yazarak "vgchange" komutunu çalıştırabiliriz. Bu öğreti için komutu "vgchange -a y vg1" şeklinde yazmalıyız.
  • Sırayla kök, ev ve swap için oluşturduğumuz mantıksal alanları biçimlendirelim.
$    mkfs.ext4 /dev/vg1/root
$    mkfs.ext4 /dev/vg1/home
$    mkswap /dev/vg1/swap
  • Ardından sırayla dosya sistemlerimizi bağlayalım.
$    mount /dev/vg1/root /mnt
$    mount --mkdir /dev/vg1/home /mnt/home
$    mount --mkdir /dev/boot_bölümü /mnt/boot
$    mount --mkdir /dev/efi_bölümü /mnt/boot/efi
$    swapon /dev/vg1/swap

"mount" komutunu kullanırken eklediğimiz "--mkdir" öneki bağladığımız hedef dizin eğer mevcut değil ise bizim için oluşturmasını sağlamakta. "mkdir -p" komutu ile aynı işlevi görmektedir. Başlangıçta "/mnt" dizini bir bağlama noktası olarak kullanılması için varsayılan olarak oluşturulur. Bu yüzden komut listemizin ilk satırında "--mkdir" önekini kullanmadık.

"swapon" komutu swap'ı aktif etmektedir. Eğer kontrol etmek istiyorsak "free -m" komutunu çalıştırdığımızda aldığımız çıktıda "Swap:" satırının karşılığına gelen "total" sütununda eğer swap aktif ise "0" değeri yazmamalı. Swap'ı kapatmak için "swapoff" komutundan faydalanabiliriz.
  • "fstab" dosyası için yeni bir dizin oluşturalım.
$    mkdir /mnt/etc
  • Şimdi "fstab" dosyamızı oluşturalım.
$    genfstab -p -U /mnt >> /mnt/etc/fstab
  • Ardından doğruluğunu kontrol edelim.
$    cat /mnt/etc/fstab

Alınan çıktıda:
"/dev/mapper/vg1-root", "Ext4" dosya sistemi ile "/" dizinine bağlı olmalı.
"/dev/mapper/vg1-home", "Ext4" dosya sistemi ile "/home" dizinine bağlı olmalı.
"/dev/boot_bölümü", "Ext4" dosya sistemi ile "/boot" dizinine bağlı olmalı.
"/dev/efi_bölümü", "FAT32" dosya sistemi ile "/boot/efi" dizinine bağlı olmalı.
"/dev/mapper/vg1-swap", "swap" dosya sistemi adlandırması ile hiçbir dizine bağlı olmamalı.

Eğer aldığın çıktı bu bilgilerle örtüşmediyse şuana kadar izlediğin adımları kontrol et ve bir şey atlamadığından emin ol.

Bu sayede dosya sistemlerimiz bilgisayarımızı yeniden başlattığımızda bile "fstab" dosyasında belirtilen hedeflere kendiliğinden bağlanacaklar.

KURULUMA BAŞLAMA

  • İlk önce Arch Linux temel paketini kuralım.
$    pacstrap -K -i /mnt base
  • Şimdi Arch Linux kurulumumuzu yapılandıralım. Bunun için kurulumumuza ulaşım sağla.
$    arch-chroot /mnt
  • Linux kernel'inin LTS ve son versiyonlarını kuralım. Bu sayede güncellemelerde son versiyon kernelde sorun yaşanırsa bilgisayarın açılışı esnasında uzun süre destek alacak  olan kernel'in LTS sürümüne geçebilirsin. Ek olarak kernel başlıklarını içeren headers paketlerini yüklemek isteğe bağlı. Fakat sistemi custom bir kernel ile kurduğumuz zaman Nvidia ekran kartlarında "nvidia-dkms" sürücü paketi için gerekli. "pacman -S" komutunun sonuna arzuladığımız paketleri tek seferde yükleyebilmek için aralarında boşluk bırakacak şekilde ekleyebiliriz.
$    pacman -S linux linux-headers linux-lts linux-lts-headers

Bu sayede Linux işletim sistemi çekirdeğini "kernel" kurmuş olduk. İlk yüklememizde bir Linux dağıtımı olan Arxh Linux'u kurmuştuk.
  • Bir metin düzenleyici kuralım. Vim, Nano vb. gibi seçenekler arasından istediğini kurabilirsin.
$    pacman -S vim
  • İşlemcimiz için microcode paketini yükleyelim. AMD işlemcili cihazlarda "amd-ucode", Intel işlemcili cihazlarda "intel-ucode" paketini kurmalıyız. İşlemci markamıza göre aşağıdaki komutu çalıştıralım.
$    pacman -S *-ucode
  • Ekran kartı sürücüsü kurulumu yapacağız. Eğer ekran kartınız AMD veya Intel ise tek ihtiyacınız olan "mesa" paketidir. Ekran kartınız Nvidia ise kurulu Linux kernel'imize göre hareket etmeliyiz. "linux" ve "linux-lts" dışındaki kernel'ler için dökümana başvurabilirsiniz.
AMD veya Intel ekran kartı için sürücü paketi:

$    pacman -S mesa

Nvidia ekran kartı için "linux-lts" paketi kurulu sistemde "nvidia-lts", "linux" kurulu sistemde "nvidia" eğer her iki kernel kurulu ise her iki sürücü paketi:

$    pacman -S nvidia-lts
$    pacman -S nvidia

Eğer sanal işletim sistemi ile kurulum yaptıysanız uygulamanızla örtüşen sürücü paketi:

$    pacman -S virtualbox-guests-utils
$    pacman -S xf86-video-vmware

VirtualBox için eklentilerin düzgünce başlatılabilmesi için "vboxservice" aktif edilmelidir.

$    systemctl enable vboxservice
  • İnternet bağlantısı için ağ yöneticisi paketini kuralım.
$    pacman -S networkmanager
  • Ağ yöneticisinin bilgisayarımız her açıldığında aktif olmasını sağlayalım.
$    systemctl enable NetworkManager
  • "hostname" dosyasını oluşturalım. Ardından içeriğine kendi yaratıcı yerel ağ adımızı yazıp kaydedip kapatalım.
$    vim /etc/hostname
  • "hosts" dosyasını düzenlemek adına açalım.
$    vim /etc/hosts

Aşağıdaki üç satırı "hosts" dosyasına ekledikten sonra kaydedip kapatalım.

127.0.0.1 localhost
::1              localhost
127.0.1.1 host_adım

Üçüncü satırdaki "host_adım" yazılı yeri "hostname" dosyası içerisine yazdığımız yerel ağ adı ile değiştirelim. Bu konu hakkında detaylı bilgi için bu bağlantıya bakalım.
  • Şimdi LVM desteği ekleyelim.
$    pacman -S lvm2
  • Sistemin açılışı sırasında yapılandırmalarımızın desteklenmesi adına yapılandırma dosyasındaki bir satırı değiştirmemiz gerekiyor.
$    vim /etc/mkinitcpio.conf

Açılan metin dosyasında yorum halinde olmayan "HOOKS=" ile başlayan satırı bulana kadar imleci aşağı indirelim. Eşittir işaretinden sonraki bölümde "block" ve "filesystems" kelimelerinin arasına aralarında boşluk kalacak şekilde şifreleme ile kurulum yaptığımız için "encrypt", LVM dosya sistemini kullandığımız için "lvm2" kelimelerini ekleyip kaydedip kapatalım.
  • Yaptığımız değişikliğin geçerli olabilmesi adına aşağıdaki komutu seçili kernel'e göre veya "-P" öneki kullanarak kurulu olan tüm kernel'ler için çalıştıralım.
$    mkinitcpio -p linux*    veya    $    mkinitcpio -P

"linux*" olarak belirtilen kısım yapılandırmanın hangi kernel üzerinde geçerli olmasını istiyorsak "linux", "linux-lts", "linux-hardened" vs. şeklinde değiştirilmeli.
  • Türkiye bölgesi zaman dilimini yapılandırmak için aşağıdaki komutları sırasıyla çalıştıralım.
$    ln -sf /usr/share/zoneinfo/Europe/Istanbul /etc/localtime
$    hwclock --systohc
  • Zaman senkronizasyonunu aktif edelim.
$    systemctl enable systemd-timesyncd

Sistemin zamanı senkronize edebilmesi için internet bağlantısına ihtiyacı olduğunu unutmayalım.
  • Oluşturulmasını istediğimiz yerelleri belirtmek için "locale.gen" dosyasını düzenleyelim.
$    vim /etc/locale.gen

Açılan metin dosyasında "en_US.UTF-8 UTF-8", "tr_TR.UTF-8 UTF-8", "tr_TR ISO-8859-9" yazılı satırları yorum halinden çıkarıp kaydedip kapatalım. Yorum halinden çıkarmak istediğimiz satırın başındaki "#" işaretini silmemiz yeterli olacaktır.
  • Bize gereken yerelleri yorum halinden çıkardığımıza göre şimdi onları oluşturabiliriz.
$    locale-gen
  • Yerel ayarı yapılandırmak adına "locale.conf" dosyasını oluşturalım.
$    vim /etc/locale.conf

Aşağıdaki iki satırı "locale.conf" dosyasına ekledikten sonra kaydedip kapatalım.

LANG=tr_TR.UTF-8
LC_MESSAGES=en_US.UTF-8
  • Konsol klavye düzeninin kalıcı olmasını sağlamak adına "vconsole.conf" dosyasını oluşturalım.
$    vim /etc/vconsole.conf

Aşağıdaki iki satırı "vconsole.conf" dosyasına ekledikten sonra kaydedip kapatalım.

KEYMAP=trq
FONT=latarcyrheb-sun16
  • Kök kullanıcı için şifre belirleyelim.
$    passwd
  • Kendimiz için bir kullanıcı ekleyelim.
$    useradd -m -g users -G wheel kullanıcı_adı

"-m" öneki kullanıcıya özel ev dizini oluştururur.
"-g" yeni hesabın dahil olduğu birincil gruptur.
"-G" yeni hesabın dahil olduğu ek gruplardır.
"wheel" grubu, hesabımıza sudo ile şifremizi kullanarak her komutu çalıştırabilme hakkının tanınmasını sağlayacağımız dahil olduğumuz gruptur.
  • Bu kullanıcı için şifre belirleyelim.
$    passwd kullanıcı_adı

Hesabımız oluşturuldu. Bu sayede her cihazımıza girişimizde kök kullanıcı olarak giriş yapmak zorunda kalmayacağız.
  • Sudo paketini kuralım.
$    pacman -S sudo

Eğer zaten kurulu ise "warning: sudo-X.X.X is up to date -- reinstalling" ibaresi çıkacaktır.  Bu durumda "n" girip kurulumu iptal edebilirsiniz.
Yada bir alternatif olarak aşağıdaki komutu kullanabilirsiniz.

$    type sudo

Eğer zaten kurulu ise "sudo is /usr/bin/sudo" çıktısını, kurulu değil ise "bash: type: sudo: not found" çıktısını üretecektir.
  • Wheel grubuna yetki atamak için "visudo" dosyasını düzenleyelim.
$    EDITOR=vim visudo    veya    $    EDITOR=nano visudo

Açılan metin dosyasında "%wheel ALL=(ALL:ALL) ALL" yazan satırı yorumlama halinden çıkarıp kaydedip kapatalım.

GRUB KURULUMU

  • GRUB işletim sistemi açılış yöneticisi paketlerinden biridir. UEFI metodu ile kurulum yaptığımız için gerekli paketleri kuralım.
$    pacman -S grub efibootmgr
  • GRUB'u kuralım.
$    grub-install --target=x86_64-efi --bootloader-id=GRUB
  • GRUB'u kurduktan sonra disk şifreleme ile kurulum yaptığımız için GRUB yapılandırmasında düzenlemelere gitmemiz gerekiyor.
$    vim /etc/default/grub

Açılan metin dosyasında "GRUB_ENABLE_CRYPTODISK=y" yazılı satırı bulup yorumunu kaldıralım. "GRUB_CMDLINE_LINUX_DEFAULT="..."" yazılı satırın tırnak işareti içeriğine "cryptdevice=UUID=device-UUID:cryptlvm:allow-discards root=/dev/vg1/root" eklemesini yapalım.
Örneğin:
GRUB_CMDLINE_LINUX_DEFAULT="cryptdevice=UUID=device-UUID:cryptlvm:allow-discards root=/dev/vg1/root loglevel=3 quiet"

"device-UUID" yazılı yeri şifrelediğimiz disk bölümünün UUID'si ile değiştirmeliyiz. Şifrelediğimiz ve üzerinde LVM kurulumu yaptığımız disk bölümünün UUID'sini öğrenmek için aşağıdaki komuttan faydalanabiliriz.

$    blkid /dev/lvm_bölümü

Eğer SSD sürücüsü üzerine kurulum yapıyorsanız "allow-discards" eklemesini yapmanız tavsiye edilir.
  • GRUB yapılandırma ayarlarımız tamamlandığına göre değişikliklerimizin geçerli olabilmesi adına GRUB yapılandırma dosyasını oluşturabiliriz.
$    grub-mkconfig -o /boot/grub/grub.cfg

MASAÜSTÜ ORTAMI KURMA

Aşağıda kurulumu anlatılan üç adet masaüstü ortamlarından zevkimize uygun olanları kuralım.
  • GNOME masaüstü ortamını kuralım.
$    pacman -S gnome
  • Kurulması zorunlu olmasa da  GNOME ortamında daha fazla ayar yapılandırmasına sahip olabilmek için bu paketi kurabilirsiniz.
$    pacman -S gnome-tweaks
  • GNOME'un görüntü yöneticisini aktif edelim.
$    systemctl enable gdm
  • Plasma masaüstü ortamını kuralım.
$    pacman -S plasma-meta kde-applications

"kde-applications" paketini kurmanız isteğe bağlıdır ve tavsiye olunur.
  • Plasma açılışta giriş ekranı, kilitleme vb. işlevlerde kullanılmak üzere görüntü yöneticisi olarak SDDM'i öneriyor. Bu yüzden SDDM'İ aktif edelim.
$    systemctl enable sddm

  • Xfce masaüstü ortamını kuralım.
$    pacman -S xfce4 xfce4-goodies
  • Xfce için görüntü yöneticisi diğer masaüstü ortamlarının aksine yüklenen paketlerle birlikte gelmemektedir. Bu yüzden görüntü yöneticisinin açılışta aktif olmasını sağlamadan önce kurulumunu yapalım.
$    pacman -S lightdm lightdm-gtk-greeter
  • Şimdi LightDM'i açılışta giriş ekranını görebilmek adına aktif edebiliriz.
$    systemctl enable lightdm

  • MATE masaüstü ortamını kuralım.
$    pacman -S mate mate-extra

MATE için görüntü yöneticisi diğer masaüstü ortamlarının aksine Xfce'de olduğu gibi yüklenen paketlerle birlikte gelmemektedir. Bu yüzden görüntü yöneticisinin açılışta aktif olmasını sağlamadan önce kurulumunu yapalım.

$    pacman -S lightdm lightdm-gtk-greeter

Dikkat ederseniz MATE, Xfce ile aynı görüntü yöneticisi olan LightDM'i kullanıyor.
  • Şimdi LightDM'i açılışta giriş ekranını görebilmek adına aktif edebiliriz.
$    systemctl enable lightdm

KURULUM SONLANDIRMA

  • Artık Arch Linux kurulumumuzu sorunsuzca yeniden başlatabilmemiz gerekiyor. Öncelikle chroot ortamından çıkış yapmalıyız.
$    exit

Aynı zamanda kısayol olarak "Control+d" tuş kombinasyonuna basarak da çıkış yapabilirsiniz.
  • Ardından tüm disk bölümlerinin bağını koparalım.
$    umount -R /mnt
  • Şimdi yeniden başlatalım.
$    reboot 

Kurulum için kullandığımız çıkarılabilir aygıtı sökmeyi unutmayalım.
Cihazımızı yeniden başlattığımızda giriş ekranını görebilmemiz gerekiyor. Aksi taktirde izlediğiniz adımları tekrar gözden geçiriniz.

KURULUM YAPILANDIRMA

  • GNOME görüntü yöneticisi daha önceden ayarladığımız konsol klavye düzenini kullanmaz. Bu yüzden giriş ekranında yazdığınız şifre hata verebilir. Bunu düzeltmek adına GDM klavye düzenimizi Türkçe Q klavye düzeni olarak ayarlayalım. 
$    localectl set-x11-keymap tr

Bu komutu ancak sistemimizi "Kurulumu Sonlandırma" bölümünde gösterildiği üzere yeniden başlattıktan sonra giriş ekranındayken "Control+Alt+F2" tuş kombinasyonu ile sanal konsola geçiş yaparak çalıştırabiliriz.
Ardından karşımıza "host_adım login:" ibaresi çıkacaktır. Kullanıcı hesabı adımızı girelim ve sonrasında şifremizi yazalım. Giriş yaptıktan sonra artık komutumuzu çalıştırabiliriz. 
"Control+d" tuş kombinasyonu ile çıkış yapalım. "Control+Alt+F1" tuş kombinasyonu ile giriş ekranımıza geri dönelim.

  • Sisteminizi kurarken yerel ayarınızı yapmış olsanız da GNOME masaüstü ortamı bunu görmezden gelecektir. O yüzden giriş yaptıktan sonra sağ üst köşedeki butondan "gnome-control-center" paketiyle gelen ayarları açarak yerel ayarı yapılandıralım.
"Settings" sütunu altındaki "Region & Languagesekmesine tıklayalım. "Your Accountbaşlığı altındaki "Formats" ile başlayan sekmeye tıklayalım. Açılan menüde "All Formats" altından "Türkiye" seçimini yapalım. Ayarlarımızı kaydetmek için "Done" kutucuğuna tıklayıp kapatalım.

  • Eğer kurulum sonrası sistemi her açışınızda ekranınızda "setfont: KDFONTOP: Function not implemented" uyarısını görüyorsanız "/etc/mkinitcpio.conf" dosyası içeriğindeki "BINARIES=()" yazılı satırın parantez içeriğine "setfont" kelimesini ekleyelim. Ardından yaptığımız değişikliğin geçerli olabilmesi adına initramfs imajını tekrar oluşturalım.



Kaynaklar

Yorumlar